Op een zonnige vrijdagochtend gingen Claudia en ik op weg naar Groningen.
In Het Omnium hebben we die dag een sportmedische keuring. Er zijn verschillende opties. Sommige mensen hebben deze keuring nodig i.v.m. werkzaamheden of b.v. topsporters. Maar ook wij kunnen een sportmedische keuring aanvragen. Wij hebben één gekozen zonder inspanningstest. (Meer info is te vinden op www.martiniziekenhuis.nl.)
We zijn al mooi op tijd vertrokken naar Groningen zodat we eerst nog even een trainingsrondje in het Stadspark kunnen doen. Ik op de Hoka Kawana, een lichte schoen met lekkere afwikkeling en Claudia op de Adrenaline van Brooks.
Na een lekker rondje te hebben gewandeld gaan we naar Renate, zij is vandaag de dienstdoende spreekuur assistent. Zij meet o.a. onze bloeddruk en ja we mogen op de weegschaal (met de ogen dicht haha), onze lengte wordt bepaald (klopt nooit hé wat er op onze ID staat).
Daarna moesten we een longtest doen. Poeh dat valt niet mee, door blijven blazen terwijl je voor je gevoel al alles “uitgeblazen” hebt. Een ogentest stond daarna op het programma en tot slot heeft Renate onze bloedwaardes m.b.t. ijzer, glucose en cholesterol gecontroleerd.
Dat allemaal afgerond te hebben mochten we door naar Feikje, zij is een van de sportartsen in Het Omnium. Bij haar werd er nog een check up gedaan. Zo werden o.a. reflexen getest, gewrichten onderzocht en stabiliteitsoefeningen gedaan. Tevens hebben we de uitslagen van de testen die Renate heeft gedaan doorgenomen. Gelukkig bij ons allebei geen bijzonderheden. Toch fijn om te weten dat dat in orde is. Nu kunnen we verder met trainen en opbouwen van de afstand voor de 11stedentocht. Een stukje van het Pieterpad staat op het programma en ook het Westerwoldepad gaan we gedeeltelijk doen tijdens de voorbereiding (bedankt voor de tip Jacqueline).
Met sportieve groet,
Miranda & Claudia
P.S. Volgende keer meer over de trainingen en de voeding.
Super tevreden!
Het betreft een voetblessure waar maar geen verbetering in zat. Verschillende “professionals” zijn ermee bezig geweest zonder resultaat, totdat we in Het Omnium Groningen terecht kwamen onder leiding van de zeer betrokken en kundige fysiotherapeute Malou Alferink van het MCZ. Alles kon op korte termijn op één dag ingepland worden wat zeer prettig was. In Het Omnium troffen we de sportarts Hans de Vries van het Martini Ziekenhuis en podoloog Siemen Oude Booijnk van Schutrups. Dit zijn dus echte professionals! Ze kwamen met de juiste diagnose en eveneens een goed/strak plan, BAM BAM BAM! Geweldig, de topsporter weet à la minute waar ze aan toe is! Dezelfde dag nog werden de zolen aangepast aan de nieuwe schoenen en kon er weer op Papendal getraind worden. De resultaten zijn na twee weken al erg goed. Ook de communicatie is uitstekend. Als topsporter word je hier serieus genomen en dat kunnen ze niet overal zeggen! Malou, Siemen en Hans heel veel dank. Jullie zijn behalve erg deskundig ook nog eens heel prettig in de omgang!
Familie Knollema
Nog niet zo heel lang geleden omschreef Harm Rutgers zichzelf als a-sportief. “Eerlijk gezegd had ik een hekel aan sport.” Aangespoord door zijn vrienden begon hij in 2017 toch met hardlopen en wielrennen. Niet heel fanatiek, maar de basis was gelegd. In het voorjaar van 2018 werd hij geattendeerd op het sportmedisch onderzoek in het Martini Ziekenhuis. “Ik was benieuwd naar mijn algehele conditie en belastbaarheid.” Harm meldde zich aan, veranderde zijn leefstijl en plukt daar nu de vruchten van. “Ik voel me superfit.”
Het onderzoek
Het Martini Ziekenhuis biedt verschillende sportmedische onderzoeken waaraan iedereen zonder verwijzing kan deelnemen. Na het invullen van een sportmedische vragenlijst werd Harm door sportarts Mirjam Steunebrink lichamelijk onderzocht. “Zij bepaalde mijn lengte, gewicht, mijn vetpercentage en mijn body mass index (BMI), een maat voor mijn gewicht in relatie tot mijn lichaamslengte.” Daarna volgde bloedonderzoek en een inspanningstest op de fiets, inclusief ECG (hartfilmpje).
De uitslag
Na deze onderzoeken kon Harm zich even opfrissen, waarna hij direct de uitslag kreeg. “Mijn conditie was gemiddeld en mijn BMI te hoog,’ vat hij samen. Op basis van de resultaten formuleerde sportarts een advies op maat. ‘Zij gaf aan welke hartslagzone ik moet aanhouden om mijn conditie te verbeteren en mijn BMI te verlagen. Sindsdien gebruik ik tijdens het hardlopen en wielrennen een hartslagmeter. Zo train ik altijd op het juiste niveau.”
Meer energie
Vier maanden na zijn groot sportmedisch onderzoek liet Harm zich opnieuw onderzoeken. De resultaten stemden hem én zijn sportarts zeer tevreden. “Mijn vetpercentage was gezakt, mijn BMI gezond en mijn conditie was met sprongen vooruit gegaan.” Harm voelt zich letterlijk beter. “Ik heb veel meer kracht en energie.”
De meerwaarde van het sportmedisch onderzoek was voor Harm tweeledig. “Ten eerste kreeg ik concrete doelen aangereikt, zoals streefgewicht en vetpercentage. Daar kon ik gericht naartoe werken. Daarnaast vormde het onderzoek een belangrijke motivatie om letterlijk extra stappen te zetten. Ik ben bewuster gaan leven en ik vind sporten ondertussen hartstikke leuk. Dit traject kan ik iedereen aanbevelen.”