De grote dag!

Daar gaan we dan onze vader brengt ons naar Leeuwarden waar we maandag in kunnen checken op onze slaapboot de In Dubio. Genoeg schoenen mee, droge sokken en kleding voor alle weersomstandigheden en de poncho niet te vergeten.

Nadat we ons geïnstalleerd hebben in onze 2 persoons hut, kunnen we genieten van een heerlijk diner in de 11 stedenhal (hoe toepasselijk!). Bij terugkomst op de boot kennis maken met onze bootgenoten. En dan bijna bedtijd. Kleding alvast klaar leggen, wat doen we aan? Lange broek/korte broek haha iets met keuze stress. Dinsdagochtend gaat de wekker om 5.30 uur, eigenlijk niet nodig om deze te zetten want we waren allebei van te voren al wakker.  Toch voor de lange broek gekozen, shirt met korte mouw en een jasje erover. Elke ochtend kunnen we ontbijten dichtbij de boot in de buurt en ook daar ontvangen we een lunchpakket, ideaal.

Daar gingen we dan. Om 7.00 uur werden we welkom geheten door de voorzitter van de 11steden wandeltocht en het Friese volkslied werd gezongen. Zullen we die aan het eind van de week ook kennen?

De eerste dag was regenachtig, behoorlijk. Dus veel de poncho gedragen en natte voeten (gelukkig waren we daarin niet de enige). Na dik 49 km op de teller kwamen we aan in Sloten. Zo de eerste (zware) dag zat erop. Geen blaren voor ons gelukkig. Wel veel medelopers die daar hinder van ondervonden. Gelukkig was de verzorging prima geregeld. Ook onderweg stonden de vrijwilligers klaar met bouillon, oranjekoek en niet te vergeten dropjes.

Dag 2 weer vol goede moed op pad. Deze keer van Sloten naar Workum. Wat zal het weer vandaag gaan doen? En ja vandaag toch ook weer een bui (met hagel) op de kop gehad. Onderweg was de organisatie ook weer volop aanwezig. Van bouillon, tot blaren prikkers, oranjekoek en verkeersregelaars. Super geregeld. Onderweg de stadjes Stavoren en Hindeloopen aangedaan. Hier zaten de stempelaars in klederdracht. Leuk om te zien. Ook dag 2 weer goed doorgekomen.

De derde etappe van de 11 stedenwandeltocht gaat van Workum naar Franeker. In Bolsward zijn we even gestopt. Mijn scheenbeen rechts en enkel vonden het niet meer zo leuk. Daar maar even mijn onderbeen getaped om iets meer te ondersteunen. Ook ons tempo maar een stukje naar beneden. We moeten immers nog 2 dagen hierna en die willen we graag samen uitlopen. Het was voor mij een pittige derde dag maar ik heb de finish gehaald. Toch ook maar even gebruik gemaakt van de aanwezige masseurs om te kijken of zij ervoor konden zorgen dat mijn rechter scheen/enkel iets minder gevoelig zou zijn.

Dag 4 Het schiet al mooi op. Vandaag gaat de tocht van Franeker naar Dokkum. Mooi afwisselende route, veel bruggetjes. Ja ook die bekende in Bartlehiem (we waren zo snel dat we zijn vergeten een foto te maken). Harde wind maar verder is de poncho in de tas gebleven. Deze dag ging voor mij gelukkig weer wat makkelijker. Claudia vond dit de zwaarste dag. Zij had af en toe wat last van de hielen en daar ook aan een kant een blaartje opgelopen. Daar had ze gelukkig niet veel hinder van. Toen we in Dokkum aankwamen zaten er bekenden op het terras: Anko en Gwen! Erg leuk!

Dat was dag 4. Nog 1 te gaan. De laatste etappe gaat van Dokkum naar Leeuwarden en is 28 km. Op deze zaterdagochtend sluit ons jongste zusje Jolanda aan. We hebben er zin in. Ook vandaag moest de poncho nog even weer tevoorschijn komen maar dat mocht de pret niet drukken. Onderweg werden we weer goed verwend. Ook “de dropjes oma” was weer van de partij. De laatste kilometers vlogen voorbij. Rond 12.30 uur kwamen we aan in Leeuwarden waar een heel ontvangst comité voor ons aanwezig was. Dave, Milan, Loïs, Anko, Gwen en Toon. Fijn dat jullie er waren. En jaaaa over de finish. Na ongeveer 207 km te hebben gelopen via de 11 steden in Friesland kwamen we trots over de finish! Ons sportieve doel bereikt.

Het was absoluut de moeite waard. Erg leuk om met de andere wandelaars (Nederlanders, Belgen, zussen, vrienden, loopmaatjes, broers, vader en zoon, individuen, mannen met rokjes en ga zo maar door) te kletsen over doelen, ambities, andere wandelingen/ uitdagingen, noem maar op. Ook onze bootgenoten hebben de week tot een succes gemaakt, we hadden een mooi gemêleerd gezelschap op de in Dubio. Het was een knusse loop. Met uiteraard lange stukken weiland maar ook prachtige stadjes. Leuk voor de afwisseling haha. De hele week met “waaihaar” gelopen vanwege de wind maar 30 graden was ook pittig geweest.

En nu…….

Eerst thuis opruimen hè Claudia! En dan op naar een nieuwe uitdaging!!!

Sportieve groetjes

Miranda & Claudia